“พี่ขอได้ไหม”
สิ้นเสียงของมาร์ค
กลีบปากบางของแบมแบมก็ถูกช่วงชิงโดยร่างสูง ไม่เว้นแม้แต่จะให้คนใต้ร่างได้ตอบอะไร
ลิ้นอุ่นโดนเข้าที่ริมฝีปากล่างของแบมแบม ก่อนจะสัมผัสเข้าที่ลิ้นของอีกคน
ใช่ว่าร่างจะเป็นคนจูบไม่เป็น พี่มาร์คของเขาสอนมาตั้งนานแล้วล่ะ มาร์คถอนจูบออกเพื่อถอดเสื้อของเขาและแบมแบมออกไป
น่ารำคาญเสียจริง
ก่อนจะฝังหน้าลงมาอีกครั้งที่คอของร่างบาง
ซึ่งบัดนี้ได้เต็มไปด้วยรอยสีกุหลาบเป็นจ้ำๆทั่วคอและแผ่นอก
ยิ่งเนื้อแนบเนื้อกันมากเท่าไร
ความร้อนในร่างหายก็พุ่งขึ้นสูงเท่านั้น มือหน้าลูบหลังเนียนจนพอใจ ก่อนจะลูบผ่านเอวคอดและมาหยุดอยู่ที่ยอดอกซึ่งมันชูชันรออยู่ก่อนแล้ว
นิ้วสวยขยี้ยอดปทุมอย่างเอาแต่ใจ ลิ้นร้อนแตะเข้าที่ยอดอกอีกข้างจนแบมแบมเผลอร้องครางออกมา
“อะ...อือ”
ร่างสูงส่งมือข้างที่ว่างจับที่ขอบกางเกงนอนของร่างบางที่มันสั้นจนน่าเอาไปเผาทิ้ง
“ใครสั่งใครสอนให้ใส่สั้นแบบนี้ครับ
หืม?” น้ำเสียงยียวนกวนโมโหนั่น ก็ทำให้แบมแบมอดไม่ได้ที่จะเถียงกลับไป
“ไม่มีใครสั่ง
ใส่แล้วมันสบายดี อ๊ะ!” มือบางรีบคว้ากางเกงของตัวเองไว้อย่างอัตโนมัติ
แต่มันก็คงจะช้าไป เพราะตอนนี้มันถูกขว้างไปอยู่ข้างเตียงพร้อมกับกางเกงชั้นในเป็นที่เรียบร้อยแล้ว
เผยให้เห็นแก่นกายที่ร่างบางพยายามจะใช้มือปกปิด
แต่ร่างสูงคว้าข้อมือนั้นเอาไว้ได้ทัน
“อย่าซนสิครับ”
มาร์คพูดด้วยเสียงนุ่มนวล ร่างบางตกอยู่ในภวังค์ที่ร่างสูงสร้างมันขึ้นมา
มาร์คใช้เวลานั้นถอดกางเกงนอนของเขาออกไป
พร้อมแล้วสินะลูกพ่อ
:)
“พี่มาร์คอย่าเพิ่ง! มันจะ...เจ็บ”
“เชื่อใจพี่หรือเปล่าล่ะ
ว่ามันจะไม่เจ็บ” ร่างสูงจูบเบาๆที่กลีบปากเล็ก
ถึงแม้ว่าเขาจะต้องการจนแทบจะทนไม่ไหว แต่ความรู้สึกของแบมแบมสำคัญกว่าเยอะ
มาร์คจับมือเล็กแบก่อนจะส่งกางเกงนอนของเขาให้คนตัวเล็กถือ “เจ็บก็จิกมันเอาไว้ครับ”
มาร์คจับขาเนียนตั้งชัน
ก่อนจะจับขาข้างหนึ่งพาดที่บ่าของตนแล้วแทรกตัวเองเข้าไปตรงกลาง เป็นจังหวะเดียวกับที่มือหนาจับแก่นกายของอีกคนแล้วออกแรงรูดรั้งเบาๆจนร่างบางต้องบิดเร้าไปมาเพื่อระบายความเสียวซ่านที่คนตัวสูงมอบให้
กางเกงนอนที่มาร์คเคยยื่นให้ถูกขว้างออกไปแล้ว
แบมแบมละจากกางเกงนอนตัวนั้นมาที่แขนแกร่งของร่างสูง ก่อนจะลืมตัวจิกเล็บลงไปจนเกิดเป็นรอยแดง
“มะ ไม่ อื้อ!”
แบมแบมพูดจบ
ร่างสูงก็หยุดการกระทำไปแทบจะทันที แต่เพียงไม่นาน ร่างบางก็ต้องรู้สึกเสียวซ่านมากกว่าเดิม
เมื่อนิ้วร้อนสัมผัสโดนที่ช่องทางรื้นชื้น เขาเคยสัมผัสมันมาแล้ว...ไม่อย่างนั้นเมเบลจะออกมาได้ยังไงล่ะ
นิ้วเรียวสวยถูกเจ้าของส่งเข้าไปสำรวจภายใน
และมันก็คงจะเป็นโชคดี...หรือเปล่าไม่รู้
ที่มันโดนจุดกระสันของร่างบางอย่างพอดิบพอดี ร่างสูงยิ้มอย่างพอใจ ดันนิ้วที่สองก็ถูกดันเข้าไป
ร่างสูงกดนิ้วย้ำลงไปตรงจุดนั้นอย่างชำนาญ
“พี่มาร์ค ไม่ อ๊ะ
ตะ ตรงนั้น” เสียงหวานของแบมแบมคล้ายกับน้ำมันที่กำลังราดกองไฟของมาร์คที่มันกำลังปะทุอยู่เต็มอก
นิ้วทั้งสองถูกถอนออกไป
มาร์ครูดรั้งแก่นกายของตัวเองเบาๆ ก่อนที่มาร์คจะดันมันเข้าไปจนสุดเพียงครั้งเดียว
ทุกอย่างหยุดนิ่งราวกับถูกสตาฟเอาไว้แบบนั้น ร่างบางรู้สึกเจ็บจนร้องไม่ออก มีเพียงแต่น้ำใสๆที่มันชื้นอยู่ตรงหางตา
ร่างสูงโน้มตัวลงไปจูบคนใต้ร่างอีกครั้งเพื่อปลอบ
มือหนาจับขาแยกให้กว้างขึ้นกว่าเดิมเพราะหวังว่าแบมแบมของเขาจะเจ็บน้อยลง
เมื่อเสียงหายใจของร่างบางกลับมาเป็นปกติ
มาร์คก็ค่อยๆขยับส่วนล่าง ก่อนจังหวะจะถูกเร่งให้เร็วขึ้นตามแรงอารมณ์ ความเจ็บของแบมแบมแปรเปลี่ยนเป็นความเสียวในชั่วพริบตา
มันอาจจะเจ็บอยู่ก็ได้ แต่อารมณ์ตอนนี้มันมีมากพอจะปกปิดความรู้สึกนั้น
“อ๊ะ...อ๊ะ...”
แบมแบมเผลอครางกระเส่าปลุกเร้าอารมณ์ของคนที่ทาบทับเขาอยู่ ในที่สุด ความรู้สึกของเขาก็แตะเพดาน
น้ำสีขาวขุ่นถูกปล่อยออกมาจนเลอะหน้าท้องของทั้งสอง
“หืม? ทำไมแบมแบมไม่รอพี่ล่ะครับ”
“อะ ไอ้บ้า
ถอยออกไปเลยนะ แบมจะนอนแล้ว อื้อ” สงสัยร่างบางคงจะลืม ว่ามีบางส่วนเชื่อมติดกันอยู่
ถึงได้พูดออกมาแบบนี้
คิดหรอครับว่าแบมแบมจะได้นอน
โธ่...ไม่ได้กอดเมียมาตั้งนาน ขอสักวันนึงเถอะ เอ๊ะ หรือหลายวันดีนะ :)
-------------------------------
กลับไปติชมได้ที่นี่เลย http://writer.dek-d.com/dek-d/writer/view.php?id=1375134